Szeret fogadni? Nézze meg ezt a sportfogadás weboldalt!
Az elmúlt évtizedek technológiai átalakulásai nyomán a baloldal gyakorlatilag elvesztette társadalmi bázisát. Ezért is eljött az ideje, hogy az eddig jobbára csak követő emberfogásra berendezkedett ellenzék szembe nézzen a megújulás alapkérdéseivel, így azzal a dilemmával is, hogy mégis mi a terve velünk, emberekkel - véli Csendes József szociológus.
Kövér László tegye lehetővé, hogy a közétkeztetésről szóló EMMI-rendeletet az Országgyűlés falain belül is betarthassuk. Szabó Szabolcs, az Együtt országgyűlési képviselője arra kéri Kövér Lászlót, az Országgyűlés elnökét, hogy a gyermekétkeztetésben már bevezetett, egészségesebb étkezési szabályoknak megfelelően működjenek a Parlament éttermei is, így például ne legyen só- és cukortartó az asztalokon, és csökkentsék a napi bevitt só mennyiségét.
Ugyanabban a körben járunk mindig. Nem változik túl sok minden. Visszatérünk mindig, először megállapítunk, megtanácskozunk, aztán célokat tűzünk ki, lebonyolítunk programokat, ezeket kiértékeljük, pozitívan persze, mintha változott volna bármi, aztán…. kezdjük az egészet elölről.
Az ember azt hiszi, már nem érheti semmi meglepetés a honi politikában és környékén - utóbbin a közélettel foglalkozó médiát értjük -, de amikor ámultan olvassuk a nemzetgazdasági miniszterrel készült, e hét kedden megjelent interjút a Népszabadságban, kénytelen vagyunk elismerni, márpedig Varga Mihály kijelentései meghaladják legmerészebb képzeletünk felettébb tág korlátait is.
"Az elmúlt öt év fényesen bebizonyította, hogy a reformok működnek (...) a polgári kormány az adócsökkentés kormánya volt az elmúlt években" - mondta nemrég Rogán Antal, méghozzá propagandaminiszterhez méltó módon rezzenéstelen arccal. A vastag bőr persze sokat segít a hazugság leplezésében.
Ezt a poszt nem született volna meg, ha csak egyetlen olyan blogbejegyzést sikerült volna találnom, amely épeszűen foglalkozik a Nógrádi-kérdéssel. De megint csak a szokásos: a minden bokorban nácikat sejtő Vincentnél indoklás nélkül is evidens, hogy az ember egy minden rezsimet kiszolgáló kókler.
(Beszéd) Rettenetes ez a csend. A lemondás csendje. 59 éve egy totális rendszerrel szembeszálló műegyetemisták, bölcsészek, jogászok, medikusok utódai ma hallgatnak. Mindazok, egyetemisták, munkások, tanárok, vállalkozók, akik ma nemhogy ide nem jöttek el közénk, egy kis párt megemlékezésére, de egyáltalán nem jelennek ma meg az utcákon, azt üzenik az országnak, hogy „minden rendben”! Vagy ha nincs is rendben, „lemondtunk rólad”!
Izrael 2004-ben kezdte építeni azt a falat, amellyel megpróbálta feltartóztatni, avagy távol tartani a Gáza és Ciszjordánia felől érkező palesztin lakosságot. A Nemzetközi Bíróság még abban az évben felszólította Izrael államot, hogy azonnali hatállyal hagyjon fel a határerődítmény építésével. Ennek ellenére folytatták a falépítést, sőt Izrael egyre felszereltebb és rafináltabb technikai gátakkal gyakorolja a hatalmát, a határt pedig ma is odateszi, ahova akarja. Ciszjordánia területe ma szétszaggatott, szétdarabolt parcellákból áll.
Nagy baj, hogy nincs pénz, nagy baj, hogy nincs munka, de a legnagyobb baj, hogy igazi kerítések és gettók épülnek a legszegényebb köré. Már nem megy ki hozzájuk a mentő, a védőnő első reakciója a családlátogatáskor, hogy ki kell emelni a gyereket, de egy idő után a szolgáltató sem szól már rájuk, hogy ne lopják az áramot. Pontos számok nincsenek róla, hogy hányan lehetnek a legalul levők, de az biztos, hogy évről-évre többen vannak, és egyre inkább törvényen kívülivé válnak – állítják kutatók.
Minden hazugság volt, sőt, épp az ellenkezője lett igaz annak, amit az Orbán-kormány és a Fidesz mondott a nyugdíjakkal kapcsolatban. Ezt világosan mutatják a tények. Egyre inkább úgy tűnik, hogy a jelenlegi fiataloknak és középkorúaknak akkor lesz nyugdíjuk, ha lesznek privát megtakarításaik, az államra pedig aligha számíthatnak.
Simonné Gercsényi Gabriella már reggel fél 6 előtt ott toporgott a Nemzeti Választási Iroda előtt, hogy beadhassa népszavazási kezdeményezését. Ennél életszerűbb dolgot kitalálni sem lehetne, az ember természetes viselkedési formája, hogy hideg őszi hajnalokon a választási iroda előtt múlatja az időt.
Az amerikai politika Szíria felé négy éve kívánságra és imára épül: a kívánságra, hogy Bashar al-Assad elnök távozzon és imára azért, hogy a „mérsékelt” szíriai ellenzék több legyen, mint ami. Most Oroszország emelte a tétjét, és az amerikai kormány és sok kommentátor válaszul erősebben kívánni és többet imádkozni látszik, míg elítéli Oroszországot a behatolásért oda, ahová feltevésük szerint nem tartozik.
Nemzetközileg elismert rendezőnk évek óta elsősorban külföldön dolgozik, s így minden hazai bemutatója fontos színházi esemény. Nemrég mutatták be rendezésében a kétestés Faustot a Katona József Színházban: az előadás négy díjat is kapott a Színházi Kritikusok Céhétől.
Nógrádi György szélhámos. Semmi sem igaz róla, amit állít magáról, nem nagyon ért semmihez, de tudja, hogy mit várnak el tőle a rezsimek. Bármelyik rezsim. Tudja, hogy úgy se érdekel igazán senkit az, hogy ért-e valamihez, dolgozott-e valaha, tényleg ott volt-e akkor azon az egyetemen, egyáltalán létezik-e az az egyetem, senkit sem érdekel ez, az az érdekes, hogy elég szuggesztíven tudja-e mondani, hogy a migránsok terjesztik a lépfenét és van egy külön terrorista gén bennük, amit az amerikaiak hoztak létre alacsony hullámhosszú sugárzással.
A Demokratikus Koalíció (DK) közlése szerint semmiféle kapcsolatban nem állnak az Orbán Viktor miniszterelnök kivégzésére buzdító Facebook-csoporttal. Az ellenzéki párt helyreigazítást kér az csoportról beszámoló Átlátszó blogtól.
Azt hiszem már többször megfogalmaztam a reményt, hogy egyes pontoknál már nincs lejjebb. S a hírek bebizonyították: azoknak van igazuk, akik szerint mindig van lejjebb. Egy brüsszeli hír szerint most Trócsányi László igazságügyi miniszternek jutott a kétes megtiszteltetés a bányászbéka ülepének keresgélését illetően. Midőn a romák dzsihádját kezdte vizionálni.
A szabadságszerető ember – írja Bibó István – „szüntelenül szem előtt tartja, hogy az emberi szabadság és az emberi méltóság egy és oszthatatlan, és az egyik ember ellen akár társadalmi helyzete, akár származása, akár neme vagy kora címén elkövetett minden sérelem mindenki más szabadságát, méltóságát is veszélyezteti”.
Mi az önkritika és sokaknak miért nincs? Nekem van? Vagyis, vajon van elég? Fontos kérdés. Azért fontos kérdés, mert az internet különféle bugyraiban és a hétköznapok útvesztőiben bolyongva azt látom, hogy az emberek java része kizárólag kijelentő módban beszél, állításainak abszolút igazságtartalma felől szinte sosincs kétsége. Pedig ez fontos lenne. No nem azért, mert valamiféle pöttyös könyvben szeretnék élni, amiben mindenki előzékenyen átengedi az igazság serlegét a másiknak.
"Még egy személyes élmény – alig több mint két hónappal ezelőttről. Dusanbét – a nyugati Hisor-i kirándulás után ezúttal kelet felé – elhagyva hamarosan megérkeztem Vahdatba. Itt ágazik szét az út Tavildara/Garm és Kulob irányába."